Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008

Οι χαρτογιακάδες

Τ' άκουγα χθες το βράδυ που πήρα μια ταρίφα και δε πίστευα στα αυτιά μου,
λέγανε, το λοιπόν, δυο χαρτογιακάδες, πως ο Τεντόπανος, εκείνος ο προπονητής που μοιάζει με τον Τομ Τζόουνς, είναι μυστήριο τραίνο.

Από τη μιά ζητάει να τον πηγαίνουν κάθε βράδυ στα κωλάδικα και να κάνει παρέα με μοντέλες, και από την άλλη λέει, πήγε να μπαλαμουτιάσει το Βαγγελάκη-το συνονόματο μου- το σέντρεφορι! Τρόμαξε ο Βαγγελάκης και τα κανε μπουρδέλο όλα και από τότε τον έχει φάει ο μαύρος πάγκος. Έτσι λέγανε οι χαρτογιακάδες δηλαδή, αλλά άμα θέλετε τη γνώμη μου, αυτά είναι παπατζιλίκια και παραμύθες.

Από την άλλη, εκείνος ο Ροντρίγκο, που παίζει αντί του Βαγγελάκη, είναι σα δαμάλι. Όχι μόνο είναι μυρωδιάς από μπαλίτσα, αλλά μοιάζει το παλουκάρι σάματι να πήγε για άλλο άθλημα στη Παιανία. Βάζει γκολ, τον καβαλάει η μισή ομάδα να πανηγυρίσουν μαζί του και εκείνος περπατάει σαν τον τερμινάτορα τον Σβαρτζενεγκερ! Σαματι να ναι μύγες οι υπόλοιποι! Σα τσαμπιά σε κληματαριά κρέμονται από πάνω του!

Ο παλίκαρος είναι για να τον ζέψεις σα τα μουλάρια και να σου οργώσει καμιά εικοσαριά στρέμματα καλύτερα και από τρακτέρ. Άπαξ όμως και τον αμολήσεις στο χορτάρι για να κλοτσήσει τη μπάλα και όχι για να οργώσει το γκαζόνε, μένει και από σασμάν και από διαφορικό και παθαίνει και λάστιχο στους τέσσερις τροχούς και τότε είναι που ο Τεντόπανος ρίχνει κάνα βλέφαρο στο πάγκο, βλέπει το Βαγγελάκη, και μετά ξανακοιτάζει μπροστά στραβωμένος και καμαρώνει το κλαταρισμένο τρακτέρ να σέρνεται στο γρασίδι για μιάμιση ώρα μέχρι να τελειώσει το ματσάκι και να το πάνε για ρεκτιφιέ.

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

Μπασκετάκι για εκκίνηση

Πολλούς θα παραξενέψει, μα είναι επίκαιρο και δε μπορώ να μη το κουβεντιάσω καθότι, όλο και κάτι σκαμπάζουμε και του λόγου μας από μπασκετάκι. Από την σπυριάρα ντε! Εκείνη τη πορτοκαλιά τη μπάλα που δέκα μαντραχαλάδες κυνηγάνε για να τη χώσουν σε μια τρυπούλα.

Μας τα χανε σκοτίσει, που λέτε, όλο το καλοκαίρι στο καφενείο οι γαύροι με εκείνον τον Τσιρλίντερς που φέραν από τις Αμερικές για το μπάσκετ οι Αγγελόπουλοι και τονε πλερώσανε δυο βαπόρια λεφτά. Μας τα χανε σκοτίσει και οι βαζέλες που λέγανε πως ο παίχτης είναι σαράβαλο και πάλι οι κοντοί θα τη σηκώσουν την κούπα.

Εγώ το λοιπόν, να σας λύσω τις απορίες σχετικά με το παλικάρι, καθότι τον έχω δει εκείνονανε τον Τσίρλιντερς από την οθόνη που έχω βάλει μέσα στο ταξί και έχω και εγώ τις γνώμες μου.

Το λοιπόν, το παλικαράκι δεν κάνει. Δε φτουράει. Δε το έχει ρε παιδάκι μου! Με τέτοιο μαλλί και το σιδερικό στο στόμα, δε πας ούτε μέχρι το Παγκράτι! Άσε που είναι σαν οδοντογλυφίδα και σουτάρει σαν παιδί του δημοτικού! Ο τύπος απλά είναι ψηλός και πηδάει σαν ακρίδα. Τίποτα άλλο. Από μπασκετάκι μυρωδιάς.. Παλτουδιά φορτώθηκαν οι Αγγελόπουλοι (μαζί με τον Βούισιτς τον γεροσακάτη που μόνο για να φοράει σαγιονάρα και να παίζει τάβλι στο τουρκολίμανο κάνει-πιο αργός και από τα ριπλέι του Πουρουπουπού είναι- )

Ακούστε με και εμένα που το ξέρω το μπασκετάκι! Κορόιδα τους πιάσανε και φέτος στο λιμάνι!

Σας καλησπερίζω του λόγου σας

Το λοιπόν, εγώ τυγχάνω ταξιτζής και για όσους δεν γνωρίζουν, οι ταξιτζίδες γνωρίζουμε πολύ κοσμάκη, που μπαίνει μέσα στο Βολβο και μας ανοίγει τα φυλλοκάρδια του.

Οι πελάτες που λέτε, κελαηδάνε αρκετά. Και για γκομενικά, και για τ' αφεντικό, και για πολιτική, μα πάνω απ' όλα μιλάνε για αθλητικά. Απαξ τώρα λάχει και μπουκάρει στο ταξί και κανένας του αθλητικού νταλαβερίου, όλο και τσιμπάω και εγώ το αποκλειστικό μου.

Κάθομαι που λέτε τα πρωινά, εκεί που 'χω αφήσει το ταξί για πλύσιμο, πίνω το φραπεδάκι μου στο καφενείο και μιλάω με τα λοιπά ταρίφια. Έχουμε πρωτίστως μελετήσει τις εφημερίδες μας και έχουμε μαζέψει πλεροφορίες όλη την προηγουμένη, και είμαστε έτοιμοι για αθλητική συνδιάλεξη υψηλού επιπέδου. Εκεί λοιπόν που τα λέμε, κλατάρει η κουβέντα! Δε βγαίνει νόημα ρε δικέ μου!

Άμανε και διαβάζει ο άλλος Πανουτσοκαρπετόπουλους, που να μάθει την μπαλίτσα ρε; Ακόμα περιμένει τον Μπελούσι να γίνει Μαραντόνας! Ρε παραμύθες, έξω των όσων έχουνε τα έντερα να διαβάζουνε τον αποδυτηριάκια, οι υπόλοιποι διαβάζουνε τα λαμόγια της δημοσιογραφίας που πουλάνε τη μπομπότα για παντεσπάνι. Ξυπνάτε!

Το λοιπόν, τα κουβεντιάζαμε τις προάλλες με τους παλίκαρους στο καφέ και τ' απεφάσισα! Κόβω τη συζήτηση του πρωινού καφέ. Θα στήνω αυτί και θα ακούω, και από δω μέσα θα πατάω το μελάνι για εκείνα που οι λοιποί κάνουν κο-κο-κο! Δε μασάμε τα λόγια μας εμείς ρε! Όλα θα τα πούμε! Και για μπαλίτσα και για μπασκετάκι και για ότι σπορ γουστάρουμε να 'ούμε. Έχω στήσει τώρα και την οθόνη την TFT στο Βολβο και κοζάρω ματσάκια ακόμα και την ώρα που σοφάρω για να 'μαι διαβασμένος!