Τ' άκουγα χθες το βράδυ που πήρα μια ταρίφα και δε πίστευα στα αυτιά μου,
λέγανε, το λοιπόν, δυο χαρτογιακάδες, πως ο Τεντόπανος, εκείνος ο προπονητής που μοιάζει με τον Τομ Τζόουνς, είναι μυστήριο τραίνο.
Από τη μιά ζητάει να τον πηγαίνουν κάθε βράδυ στα κωλάδικα και να κάνει παρέα με μοντέλες, και από την άλλη λέει, πήγε να μπαλαμουτιάσει το Βαγγελάκη-το συνονόματο μου- το σέντρεφορι! Τρόμαξε ο Βαγγελάκης και τα κανε μπουρδέλο όλα και από τότε τον έχει φάει ο μαύρος πάγκος. Έτσι λέγανε οι χαρτογιακάδες δηλαδή, αλλά άμα θέλετε τη γνώμη μου, αυτά είναι παπατζιλίκια και παραμύθες.
Από την άλλη, εκείνος ο Ροντρίγκο, που παίζει αντί του Βαγγελάκη, είναι σα δαμάλι. Όχι μόνο είναι μυρωδιάς από μπαλίτσα, αλλά μοιάζει το παλουκάρι σάματι να πήγε για άλλο άθλημα στη Παιανία. Βάζει γκολ, τον καβαλάει η μισή ομάδα να πανηγυρίσουν μαζί του και εκείνος περπατάει σαν τον τερμινάτορα τον Σβαρτζενεγκερ! Σαματι να ναι μύγες οι υπόλοιποι! Σα τσαμπιά σε κληματαριά κρέμονται από πάνω του!
Ο παλίκαρος είναι για να τον ζέψεις σα τα μουλάρια και να σου οργώσει καμιά εικοσαριά στρέμματα καλύτερα και από τρακτέρ. Άπαξ όμως και τον αμολήσεις στο χορτάρι για να κλοτσήσει τη μπάλα και όχι για να οργώσει το γκαζόνε, μένει και από σασμάν και από διαφορικό και παθαίνει και λάστιχο στους τέσσερις τροχούς και τότε είναι που ο Τεντόπανος ρίχνει κάνα βλέφαρο στο πάγκο, βλέπει το Βαγγελάκη, και μετά ξανακοιτάζει μπροστά στραβωμένος και καμαρώνει το κλαταρισμένο τρακτέρ να σέρνεται στο γρασίδι για μιάμιση ώρα μέχρι να τελειώσει το ματσάκι και να το πάνε για ρεκτιφιέ.
λέγανε, το λοιπόν, δυο χαρτογιακάδες, πως ο Τεντόπανος, εκείνος ο προπονητής που μοιάζει με τον Τομ Τζόουνς, είναι μυστήριο τραίνο.
Από τη μιά ζητάει να τον πηγαίνουν κάθε βράδυ στα κωλάδικα και να κάνει παρέα με μοντέλες, και από την άλλη λέει, πήγε να μπαλαμουτιάσει το Βαγγελάκη-το συνονόματο μου- το σέντρεφορι! Τρόμαξε ο Βαγγελάκης και τα κανε μπουρδέλο όλα και από τότε τον έχει φάει ο μαύρος πάγκος. Έτσι λέγανε οι χαρτογιακάδες δηλαδή, αλλά άμα θέλετε τη γνώμη μου, αυτά είναι παπατζιλίκια και παραμύθες.
Από την άλλη, εκείνος ο Ροντρίγκο, που παίζει αντί του Βαγγελάκη, είναι σα δαμάλι. Όχι μόνο είναι μυρωδιάς από μπαλίτσα, αλλά μοιάζει το παλουκάρι σάματι να πήγε για άλλο άθλημα στη Παιανία. Βάζει γκολ, τον καβαλάει η μισή ομάδα να πανηγυρίσουν μαζί του και εκείνος περπατάει σαν τον τερμινάτορα τον Σβαρτζενεγκερ! Σαματι να ναι μύγες οι υπόλοιποι! Σα τσαμπιά σε κληματαριά κρέμονται από πάνω του!
Ο παλίκαρος είναι για να τον ζέψεις σα τα μουλάρια και να σου οργώσει καμιά εικοσαριά στρέμματα καλύτερα και από τρακτέρ. Άπαξ όμως και τον αμολήσεις στο χορτάρι για να κλοτσήσει τη μπάλα και όχι για να οργώσει το γκαζόνε, μένει και από σασμάν και από διαφορικό και παθαίνει και λάστιχο στους τέσσερις τροχούς και τότε είναι που ο Τεντόπανος ρίχνει κάνα βλέφαρο στο πάγκο, βλέπει το Βαγγελάκη, και μετά ξανακοιτάζει μπροστά στραβωμένος και καμαρώνει το κλαταρισμένο τρακτέρ να σέρνεται στο γρασίδι για μιάμιση ώρα μέχρι να τελειώσει το ματσάκι και να το πάνε για ρεκτιφιέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου